వేపుడు తిళ్ళు
డా. జి వి పూర్ణచందు
బూరెలమూకుడుని కనుక్కొన్న రోజున ఇది
మానవాళికి అపకారంగు చేసే వంటకాలను తయారు చేయగల మహమ్మారి అని ఊహి౦చి ఉండడు మనిషి.
నరకలోకంలో పాపుల్ని వేయించటానికి నూనెని సలసలా కాచే౦దు కోసమని బూరెల మూకుడుని
కనుగొని ఉంటారు. సలసలా నూనెని కాచి, సున్నిత మైన కూరగాయల్ని వేయించే౦దుకు భూలోకంలో ఆ బూరెల మూకుడుని ఉపయోగిస్తున్నాం!
ఎవరయినా హి౦సిస్తు౦టే, వేపుకు తి౦టున్నాడంటారు.
కూరల్ని మనం అలానే వేపుకు తి౦టున్నాం. తిరిగి అవి కూడా మనల్ని అదేపని చేసి కక్ష
సాధిస్తాయి. ఇప్పుడంటే వేపుడు కొసం చిప్ పెనాలు, డీప్ ఫ్రైయర్లు, ప్ర్రెషర్ ఫ్రయ్యర్లు, వాక్యూమ్ ఫ్రయ్యర్లు, గ్రిల్ల్ ఓవెన్లు ఇ౦కా అనేక ఉపకరణాలు వచ్చాయి.
వీటి సాయంతో ఆహార పదార్థాలను బొగ్గు ముక్కల్లాగా మాడ్చి, వంకాయ బొగ్గులూ, బెండకాయ బొగ్గులూ, దొ౦డకాయ బొగ్గులూ తయారు చేసుకొని ఉప్పూకారంగు
చల్లుకు తినటం నాగరికతగా భావి౦చుకొంటున్నాం. ఒకప్పుడు కూరలో కొద్దిగా నూనె వేసి వేయించేవారు.
ఇప్పుడు నూనెలోనే కూరలు వేసి వాటిని వేపుతున్నారు.
అధిక ఉష్ణోగ్రత నివ్వటాన్ని ముద్దుగా
డీప్-ఫ్రై అని పిల్చుకొంటున్నాం. అది విష౦గా మారి అంతకన్నా డీప్-గా మనల్ని ఫ్రై
చేస్తుందని గమనించలేకపోతున్నాం. తగిన ఉష్ణోగ్రతనిస్తేనే ఆ ద్రవ్య౦ తట్టుకొంటు౦ది.
ఉదాహరణకు ఒక చిన్న పేపరును ఉండలా చుట్టి వెలిగించి దాని మీద నేతి గిన్నెని ఉంచితే అందులో
నెయ్యి కరిగి పోతుంది. అలా కాకుండా దాన్ని తీసుకు వెళ్ళి పెద్ద “గాడిపొయ్యి” మీద ఉంచితే
నెయ్యి మాడిపోయి, దాని రుచి చచ్చి
పోతుంది. కూరగాయలు కూడా అంతే! చాలా సున్నితంగా ఉంటాయి. వాటిని కూడా తగినంత
ఉష్ణోగ్రత దగ్గర మాత్రమే వండ వలసి ఉంటు౦ది.
మన వాళ్ళు క్యాబేజీని తురిమి బియ్యంతోపాటే కుక్కర్‘లో ఉంచి వంటంతా ఒకేసారి
అయిపోవాలని చూస్తారు. క్యాబేజీ అనేది, లేత ఆకుల గుత్తి. దానికి బియ్య౦ ఉడకటానికి కావలసినంత ఉష్ణోగ్రత అవసరంగు లేదు
కదా...! నూనెలో వేపినా, నీళ్ళలో ఉడికినా,
ఆవిరిమీద మగ్గినా,
నిప్పులమీద కాలినా
అవసరానికి మి౦చి వేడిని ఇస్తే ఏ ఆహార పదార్థ౦ అయినా విష పదార్థ౦గా మారి పోతుంది.
అతిగా వేడి చేస్తున్న కొద్దీ ఆక్సిడేషన్, పోలిమరైజేషన్ అనే రసాయన ప్రక్రియలు పెరిగి, ఆ వంటకంలో విష రసాయనాలు పుడతాయి. పిండిపదార్థాలు
ఎక్కువగా ఉండే దుంప కూరల్లోనూ శనగపిండి వంటల్లోనూ ఈ విషరసాయనాలు ఇ౦కా త్వరగా పుడతాయి.
అలాంటి విషరసాయనాల్లో అక్రిలమైడ్ ప్రముఖమై౦ది. కేన్సర్ వ్యాధికి ఈ అక్రిలమైడ్ రసాయనం
ఒక కారణం అని శాస్త్రవేత్తలు చెప్తున్నారు. సినిమాలకు వెళ్ళినప్పుడు సరదాగా
కొనుక్కు తినే వందగ్రాముల బ౦గాళా దుంపల చిప్స్ తి౦టే చాలట, కేన్సర్ వ్యాధి రావటానికి వేపుడు కూరలే తిని
తీరాలనుకోబోయేము౦దు ఇవన్నీ దృష్టిలో పెట్టుకోవాల్సి ఉంది.
వేడి వేడి నూనెలో కూరను వేయించినప్పుడు,
నూనె వేడికి ఆ కూరలో ఉండే
తడి ఆవిరయి చురచురమని శబ్ద౦ వస్తు౦ది. కూరలోంచి నీరు బైటకుపోయి, దాని స్థానంలోకి నూనె చేరుతుంది. అందుకనే గారెల
పిండి పలుచగా ఉంటే, గారెలు బాగా నూనె
పీలుస్తాయి. పిండిని గట్టిగా రుబ్బితే నూనె తక్కువ పీలుస్తుంది. గారెల పిండిని
రుబ్బిన తరువాత అందులో పొడిగా ఉన్నరాగిపిండి కలిపి గారెలు వేయండి. పిండి గట్టిపడి
త్వరగా వేగుతాయి, ఎక్కువ నూనె
పీల్చవు. వేయించటం అనేది ఏ విధంగా చేసినా అపకారమే అయినా, తక్కువ ఉష్ణోగ్రత దగ్గర వేయించి, నూనె ఎక్కువ పీల్చకుండా జాగ్రత్త తీసుకోగలిగితే
ఆ వంటకం ఆరోగ్యదాయకంగా ఉంటు౦ది.
ఇక్కడ రెండు
ముఖ్య విషయాలు కనిపిస్తున్నాయి. కావలసినంత మేర వేడిని ఇచ్చే విధంగానూ, నూనె అతి తక్కువగా పీల్చే విధంగానూ, మనం వంటకాన్ని తయారు చేసుకోవాలి. నూనె వేసి వేయించేటప్పుడు
కూడా మొదట ఖాళీ భా౦డిలో వేయించి, చివరిలో చాలా
తక్కువగా నూనె వేసి కొద్ది సేపు ఉంచితే కూరగాయల పైభాగానికి మాత్రమే నూనె అంటుకొని,
లోపలకు ఎక్కువ పీల్చుకోకుండా
ఉంటు౦ది. పచ్చి కూరగాయల్ని నేరుగా నూనెలో వేస్తే, ఎక్కువ నూనె పీలుస్తాయి. సలసలా కాగే నూనెలో 190°C
కన్నా చాలా ఎక్కువ వేడి ఉంటు౦ది.
కఠినమైన దుంపకూరల వంటివాటిని 100°C లోపు వేడి మీదవేయించటం
మ౦చిది. అలాగే, క్యాబేజీలాంటి
సున్నితమైన కూరగాయలను 50°Cకన్నా తక్కువ
ఉష్ణోగ్రత దగ్గర వండటం అలవాటు చేసుకోవాలని శాస్త్రవేత్తలు చెప్తున్నారు. టమోటాలను
అసలు వండనే కూడదు. 35°C దగ్గర సి విటమిన్
ఆవిరయిపోతుంది. ఉడికి౦చిన తరువాత టమోటాలోఉండే కమ్మని రుచి పోతుంది కూడా!
ఒకసారి కాచిన నూనెను మళ్ళీమళ్ళీ
కాచినప్పుడు అందులో అప్పటికే ఉన్న ఎక్రిలమైడ్-కు అదనంగా మరి౦త ఎక్రిలమైడ్ తోడవుతుంది.
చిన్న చిన్న హోటళ్ళ వాళ్ళు, మిరపకాయ బజ్జీల
బళ్ళవాళ్ళు, కేటరింగ్
చేసేవాళ్ళూ వాడిన నూనెని తెచ్చి వేపుడు కార్యక్రమం చేసే ప్రమాదం ఉంది. ఒక వేళ
మొదటి సారి నూనెనే వాడినా, ఆ నూనెలో ఎక్కువ సేపు
వేయించిన కూరగాయలు ఇతర ఆహార ద్రవ్యాల్లో అక్రిలమైడుతో పాటు ఆమ్లగుణం, పోషక విలువలు మాడి పోవటం, స౦బంధం లేని అనేక కా౦పౌ౦డ్లు పుట్టటం, హాని కారకమైన ట్రైగ్లిజరైడ్స్ అనే కొవ్వు
పదార్థాలు కడుపులోకి అదనంగా చేరిపోవటం లాంటి ప్రమాదాలు జరుగుతాయి. వింటానికి ఇది
ఆశ్చర్యంగానే ఉంటు౦ది. కానీ, ఇటీవల కేన్సర్
రోగుల శాతం విపరీతంగా పెరగటానికి వేపుడు వస్తువులు మితిమీరి వాడటమే ప్రధాన కారణం
అని తేలి౦ది. మీరు ఏ కాన్వెంటు స్కూలుకయినా వెళ్ళి పిల్లలు తెచ్చుకునే క్యారీయర్లు
తెరిచి చూడండి. మూడు వంతుల మ౦ది బాక్సుల్లో బ౦గాళాదుంప, వంకాయ, బెండకాయ, దొ౦డకాయలాంటి
వేపుడు కూరలే మనకు కనిపిస్తాయి. మన పిల్లలకు మనం కావాలని ఇలాంటి విషాలను రోజూ
పెట్టి తీరాలన్నట్టు పెట్టటం, తిని
తీరాలన్నట్టు వాళ్ళు తినటం జరిగిపోతున్నాయి.
వాడిన నూనె
వాడకాన్ని నిషేధిస్తే, హోటళ్ళలోనూ,
మెస్సుల్లోనూ తినేవారికి
రక్షణ కలుగుతుంది. బజార్లో దొరికే రకరకాల చిప్సుని కొని పిల్లకు పెట్టేప్పుడు వంద
సార్లు అలోచించండి...ఇవి పిల్లలకు పెట్టదగినవేనా..అని! ఇది చాలదన్నట్టు నిలవుండేందుకు
ఆమ్లాలు, ఆకర్షణీయమైన రంగు
రసాయనాలు కూడా కలిపి పిల్లల్లో వెర్రి వ్యామోహాన్ని కలిగిస్త్తున్నారు. పిల్లలకు
నచ్చచెప్పి ఇలాంటి విష పదార్థాలకు దూరంగా ఉంచగలగటం విఙ్ఞత.
